Etnografia Nowa 13

Numer 13 „Etnografii Nowej” poświęcamy Cezarii Baudouin de Courtenay-Ehrenkreutz-Jędrzejewiczowej – postaci ważnej dla polskiej etnologii i antropologii kulturowej z wielu powodów. Miała wpływ na rozwój istotnych obszarów badawczych naszej dyscypliny zarówno w aspekcie merytorycznym, jak i organizacyjnym – kierowała Zakładem Etnologii Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, następnie objęła nowo utworzoną Katedrę Zwyczajną Etnografii Polski na Uniwersytecie Warszawskim, a po wyjeździe z kraju, w trakcie i po II wojnie światowej, organizowała życie naukowe polskiej emigracji. Jej praca miała znaczenie także dla rozwoju polskiego muzealnictwa etnograficznego. Była ceniona jako organizatorka, wykładowczyni, osoba bardzo utalentowana i obdarzona wyjątkowym charakterem, co pozwalało jej na szczególnie owocną pracę w bezpośrednim kontakcie ze studentami. Jednak nie publikowała wiele, a jej wpływ na naszą dyscyplinę wydaje się nie być w wystarczającym stopniu rozpoznany. By wypełnić ten brak, zaprosiliśmy do współpracy uznane autorki i autorów, którzy podjęli się analizy dokonań Cezarii Baudouin de Courtenay-Ehrenkreutz-Jędrzejewiczowej na różnych polach. Oddajemy też głos bohaterce tego tomu, przypominając wybrane teksty jej autorstwa.