O wystawie
Kolekcja ceramiki w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie obejmuje ponad 6000 obiektów, co czyni ją jedną z największych w kraju. Na wystawie prezentowane są zarówno naczynia codziennego użytku wytwarzane w wiejskich i małomiasteczkowych warsztatach garncarskich, jak i prace powstałe w ramach konkursów „sztuki ludowej”.
Centralnym punktem wystawy jest glina jako substancja zakorzeniona w miejscu. Jej właściwości fizyczne, chemiczne i biologiczne są bezpośrednim rezultatem lokalnych warunków i działań człowieka. Skład surowcowy, sposób wydobycia, proces oczyszczania i przygotowania – wszystkie te elementy decydują o dalszym przebiegu pracy z materiałem. Dlatego każdy obiekt jest nierozerwalnie związany z miejscem, z którego pochodzi surowiec, oraz z czasem i osobą, która nadała mu formę.
Prezentowane na wystawie wyroby ceramiczne powstały głównie po 1945 roku w najważniejszych polskich ośrodkach garncarskich, takich jak Stary Sącz, Medynia Głogowska, Urzędów, Łążek Ordynacki, Chałupki, Czarna Wieś Kościelna, Iłża, Bolimów i Chmielno. Każde z tych miejsc stanowiło odrębną biospołeczną sieć, w której lokalne zasoby gliny, tradycje rzemieślnicze i ludzka kreatywność kształtowały specyfikę wytwarzanych przedmiotów. Glina nie jest tu tylko tłem, lecz aktywnym uczestnikiem tego procesu.
Właściwości gliny poznaje się w cielesnym kontakcie. To materiał, którego istotę można zrozumieć głównie poprzez dotyk. Miękka, wilgotna i chłodna – ugina się pod palcami, a jednocześnie stawia opór. Każdy gest – lepienia, centrowania, toczenia, wygładzania – zostawia w niej ślad. Dopiero wypał nadaje jej twardość i trwałość, przemieniając w obiekt ceramiczny. Ceramika jest z jednej strony efektem planowania i nadawania formy, a z drugiej – doświadczeniem odbieranym całym ciałem: dotykiem, wzrokiem i ruchem.
Wystawa ma charakter stały, ale jej układ będzie się zmieniał. Zależy nam aby rotacje obiektów stały się sposobem na prowadzenie otwartego, dynamicznego procesu interpretacji naszej kolekcji.
Dostępność wystawy
- treści w języku polskim i angielskim
- audiodeskrypcja wszystkich obiektów w języku polskim
- informacje w Polskim Języku Migowym
- na wystawie znajdują się obiekty, które można dotknąć
- szerokie ciągi komunikacyjne oraz miejsca do odpoczynku
- teksty o odpowiedniej wielkości czcionek, które zapewniają komfort czytania szerokiemu gronu odbiorców
Wybór treści przełożonych na formy dostępu został dokonany w procesie konsultacji, z uwzględnieniem perspektyw samorzeczniczek i samorzeczników.
Osoby tworzące wystawę
- Dyrektorka Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie: Magdalena Wróblewska
- Koordynatorka projektu: Kamila Smakulska
- Kurator: Patryk Pawlaczyk
- Scenografia: Studio Matosek / Niezgoda, Paulina Tyro-Niezgoda, Piotr Matosek
- Produkcja: FERWORIdentyfikacja wizualna: Kuba Maria Mazurkiewicz
- Tłumaczenie i redakcja tekstów w języku angielskich: Malwina Szymczak
- Redakcja i korekta tekstów: Agnieszka Kleszcz, Zofia Świrek
- Podpisy: Agnieszka Kleszcz
- Ruch muzealiów: Anita Broda, Anna Wielechowska, Mariusz Pieńkowski, Monika Salamon, Paweł Sałata, Piotr Wojtarski Opieka konserwatorska: Anna Wielechowska-Olszak
- Digitalizacja obiektów: Edward Koprowski, Krzysztof Towstjenko
- Dostępność: Magdalena Dąbrowska
- Koordynacja produkcji i logistyka: Marta Ancelewska
- Zespół ds. technicznych i współpraca organizacyjna: Marta Ancelewska, Kamila Końska, Maria Wodzińska, Mariusz Horoś, Marcin Kiersnowski, Łukasz Malinowski, Tomasz Rychter, Zenon Winnicki
- PR i komunikacja: Łukasz Gackowski, Jakub Nowociński, Przemysław Walczak
