„Świat nierealny, lecz poznawalny. Malarstwo Magdaleny Shummer”
Nowa wystawa czasowa od 19 kwietnia do 31 grudnia 2024 r.
„Mam wielki podziw dla natury, dla zwierząt, kwiatów, a w szczególności dla drzew. Uczuciowo identyfikuję się z ich losem. Malować zaczęłam, gdy miałam trzydzieści lat. Jestem samoukiem. Maluję obrazy olejne, ale także robię wycinanki. Używam blachy stalowej, z której wycinam różne kształty, a następnie gruntuję je i maluję farbami olejnymi. Wycinanki to motyle, ryby, koty, małpy, ptaki, owoce, warzywa, kwiaty. Są tego setki, pojedynczo lub w grupach. W obrazach przedstawiam tematy mityczne, jak Arka Noego, sceny w Raju, ale także uczty i zabawy pełnych radości życia zwierząt i ludzi. Mam zamówienia na portrety osób i ich ukochane psy lub koty we własnym otoczeniu. Trudno zaliczyć moje malarstwo do jakiejś kategorii. Jest ze świata fantazji, pogodne, kolorowe i lubię je nazywać poetyckim realizmem” – tekst z katalogu prac Magdaleny Shummer „Magdalena Shummer. Obrazy i wycinanki”.
O wystawie
Wystawa monograficzna Magdaleny Shummer jest kolejną wystawą prezentującą dorobek wybitnych artystów z kręgu sztuki nieprofesjonalnej, której bogate zbiory muzeum stara się sukcesywnie prezentować publiczności. Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie gromadzi prace artystki od 2008 roku systematycznie powiększając kolekcję o kolejne zakupy obrazów. Celem wystawy jest zaprezentowanie szerszej publiczności sylwetki i dorobku artystycznego malarki w ramach cyklu, który rozpoczęły wystawy prac Nikifora i malarek warszawskich.
Artystka określa swój styl jako realizm poetycki. Jednak jej prace są nie tylko poetyckie, ale wręcz magiczne. Malarstwo Magdaleny Shummer cechuje niezwykła wprost dbałość o szczegóły, widoczna przede wszystkim w drobnych elementach fantazyjnych roślin czy detalach wnętrz będących tłem dla portretów i scen rodzajowych. Na obrazach artystki zawsze są obecne zwierzęta – nie tylko uwielbiane koty, psy, zwierzęta gospodarskie, jak również te dzikie, umieszczane zazwyczaj w scenerii przyrody. To zwierzęta są zawsze najważniejszym podmiotem w malarstwie artystki, nawet jeśli znajdują się na drugim planie i wydają się jedynie towarzyszyć ludziom.
Maluje od ponad 60 lat prezentując swoje prace w galeriach europejskich i amerykańskich, a od 2000 roku, kiedy wraz mężem Wojciechem Fangorem zamieszkała w Błędowie koło Grójca, w galeriach polskich.
Studiowała krótko historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim, chcąc zbliżyć się do świata sztuki i zdobyć na ten temat wiedzę, ale tak naprawdę jej malowanie zrodziło się z potrzeby serca, bez żadnych podpowiedzi czy nauk ze strony męża – profesjonalnego artysty malarza po Akademii Sztuk Pięknych. Oczywistym jest, że codzienne obcowanie z artystą, rozmowy na temat sztuki, musiały wpłynąć na własną świadomość malarską. Jak sama stwierdziła wszystko miała pod ręką, pełny warsztat malarski, wystarczyło tylko sięgnąć i malować.
Artystka podejmowała też próby, częstokroć na prośbę różnych osób ze swojego otoczenia, malowania portretów. Jednym z pierwszych był portret ojca, potem przyjaciół czy sąsiadów a następnie portrety amerykańskich znajomych m.in. właścicielki galerii, w której sprzedawała będąc w USA swoje prace, znanych postaci ze świata mody czy filmu jak również znanych rodzimych celebrytów. Nie są to często klasyczne portrety, a raczej wizerunki w plenerowej scenerii.
Obrazy maluje cieniutkimi pędzelkami głównie na płycie pilśniowej, ostatnio też na utwardzonym kartonie farbami olejnymi, ale w jej dorobku są również wycinane z blachy, a następnie malowane w charakterystycznym dla artystki stylu sylwety zwierząt.
Kuratorki wystawy: Joanna Kalinowska, Alicja Mironiuk Nikolska
Identyfikacja graficzna wystawy: Lotne Studio
Wystawa sfinansowana ze środków Samorządu Województwa Mazowieckiego, organizatora Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie.
Producent
Finansowanie
Patroni medialni
